Κατοικια στην Κηφισια

Η κατοικία βρίσκεται κοντά στο κέντρο της Κηφισιάς σε περιοχή με αραιά δόμηση που αποτελείται κυρίως από νεοκλασικές εξοχικές κατοικίες των αρχών του 20^ου αιώνα. Η έντονη και ποικίλη βλάστηση κυριαρχεί. Τα διώροφα νεοκλασικά χάνονται μέσα στα μεγάλα δέντρα των παλιών κήπων ενώ δενδροστοιχίες πλατάνων καλύπτουν τους δρόμους. Η προσπάθεια να αποφευχθεί η κοπή των μεγάλων δέντρων καθόρισε και την τελική θέση του κτηρίου στο οικόπεδο.

Το νέο κτήριο είναι απλό στην πλαστική επεξεργασία του όγκου ώστε να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του περιβάλλοντος, τις κατοικίες του περασμένου αιώνα με τους παλιούς κήπους και τα μεγάλα δένδρα. Από την είσοδο του οικοπέδου η κατοικία εμφανίζεται σαν μια ισόγεια στοά παράλληλη με τον άξονα συμμετρίας του νεοκλασικού. Αυτή η φαινομενικά ισόγεια στοά μεταμορφώνεται καθώς ο παρατηρητής κινείται προς το εσωτερικό του οικοπέδου και αντιλαμβάνεται σταδιακά το πραγματικό μέγεθος του κτηρίου. Τα διάκενα των κολονών από ισόγεια γίνονται διώροφα και αργότερα με την εμφάνιση του υπόγειου, τριώροφα. Καθώς οι τριγωνικές κολόνες ψηλώνουν οι αναλογίες τους παραμένουν σταθερές. 

Το κτήριο έχει το σχήμα ενός παραλληλεπίπεδου από το οποίο έχει αφαιρεθεί με διαγώνια τομή το πάνω μέρος του. Μεταξύ του κτηρίου και του δυτικού ορίου του οικοπέδου σχηματίζεται ένας προστατευμένος ημιυπαίθριος χώρος ο οποίος επικοινωνεί με το ισόγειο. Στον χώρο αυτό επεκτείνονται κατά τους θερινούς μήνες οι λειτουργίες του ισογείου. Ο υπαίθριος χώρος στο επίπεδο του ορόφου στα νότια είναι το αποτέλεσμα αφαίρεσης τριγωνικού τμήματος της στέγης. Η βεράντα είναι κλειστή προς την είσοδο για την προστασία των υπνοδωματίων από τον πολυσύχναστο δρόμο του μουσείου.