Αρχαιολογικο μουσειο Χιου

Την εποχή που σχεδιάστηκε το Μουσείο της Χίου η εικόνα του περιβάλλοντος χώρου και της σχέσης του με τον οικισμό ήταν τελείως διαφορετική. 

Με τη μελέτη αυτή επιχειρήσαμε να εγκαταστήσουμε στον τότε προσφερόμενο χώρο ένα ρυθμό σχετικό με την κλίμακα των γύρω κατασκευών κι ακόμα να διαμορφώσουμε έναν υπαίθριο χώρο υποδοχής προφυλαγμένο απ' αυτές, στον οποίο θα κατέληγε μια πορεία που θ' άρχιζε απ' το λιμάνι και το κέντρο της Πόλης. Το κτήριο έπρεπε να σχεδιαστεί σ' ένα παράγωνο οικόπεδο με μεγάλες υψομετρικές διαφορές. 

Ένα τετράγωνο 7x7μ αποτέλεσε τον κοινό διαιρέτη του κτηρίου και των βασικών υπαίθριων χώρων του. Συγκροτημένο σε μεγαλύτερες ομάδες των τεσσάρων τετραγώνων (14x14μ) αποτέλεσε το στοιχείο επανάληψης, τη γενέτειρα του σχεδιασμού. Με βάση αυτήν τη γενέτειρα διαμορφώθηκαν οι εσωτερικοί και οι υπαίθριοι χώροι του Μουσείου. 

Η προσέγγιση στον υπαίθριο χώρο υποδοχής, την κεντρική αυλή του Μουσείου, πραγματοποιείται μέσα από αλλεπάλληλες μεταβάσεις από επίπεδο σε επίπεδο με διαδοχικές αλλαγές κατεύθυνσης, περάσματα από ευρείς χώρους και στενωπούς. 

Αυτή η φροντισμένη πολυπλοκότητα καλλιεργείται συνειδητά όχι μόνο στην επεξεργασία αυτής της πορείας αλλά στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι κλειστοί και οι υπαίθριοι, στεγασμένοι ή μη, χώροι του Μουσείου.